Kim jest Richard Bachman? Tajemnicza tożsamość Stephena Kinga

Jeśli jesteś fanem horrorów i thrillerów, na pewno znasz nazwisko Stephen King. Jednak czy wiesz, że król grozy przez wiele lat ukrywał się pod pseudonimem Richard Bachman? Ta druga twarz Kinga zaskakiwała zarówno stylem, jak i tematyką książek. Pseudonim Bachman pozwolił autorowi eksperymentować literacko i unikać presji, jaka ciążyła na jego znanym nazwisku. Ale dlaczego Stephen King w ogóle sięgnął po pseudonim? Aby to zrozumieć, musimy cofnąć się do początków jego kariery.

Richard Bachman to alter ego Stephena Kinga, którego stworzył w latach 70. W tamtym okresie King był już dobrze znany jako autor bestsellerowych powieści, takich jak Carrie czy Lśnienie. Jednak świat literacki był pełen ograniczeń – zarówno tych formalnych, jak i rynkowych. King postanowił przetestować, czy jego twórczość znajdzie odbiorców niezależnie od nazwiska. Tak narodził się Bachman – pisarz o zupełnie innym stylu życia i podejściu do literatury.

Co napisał Stephen King jako Richard Bachman? Lista dzieł i ich charakterystyka

Twórczość Richarda Bachmana różni się od typowych książek Stephena Kinga. Są bardziej surowe, mroczne i często mniej „fantastyczne” niż to, do czego przyzwyczaił nas King. Oto lista najważniejszych dzieł napisanych pod pseudonimem:

1. Rage (1977)

Fabuła: Książka opowiada o Charliem Deckerze, nastolatku, który po serii wydarzeń postanawia wziąć swoich kolegów z klasy jako zakładników. Akcja rozgrywa się w jednej sali lekcyjnej, gdzie napięcie rośnie z każdą minutą.

Ciekawostka: Rage wzbudziła ogromne kontrowersje ze względu na swoją brutalność i tematykę przemocy szkolnej. King zdecydował się wycofać książkę z rynku po serii tragicznych wydarzeń, które były inspirowane jej treścią.

2. The Long Walk (1979)

Fabuła: W dystopijnym świecie młodzi chłopcy uczestniczą w brutalnym konkursie, gdzie stawką jest życie. Tylko jeden uczestnik może przeżyć tytułowy „Długi Marsz”, a reszta zostaje brutalnie eliminowana.

Cechy: Powieść jest głęboką refleksją nad ludzką wytrzymałością, psychiką i absurdem przemocy w społeczeństwie.

3. Roadwork (1981)

Fabuła: Historia mężczyzny, który próbuje zatrzymać rozwój autostrady niszczącej jego dom. To opowieść o samotności, buncie wobec systemu i próbie zachowania godności w obliczu nieuniknionego.

Styl: Książka jest bardziej psychologiczna niż typowe horrory Kinga, skupiając się na emocjonalnej rozpaczy głównego bohatera.

4. The Running Man (1982)

Fabuła: W dystopijnym świecie, Ben Richards zgłasza się do brutalnego reality show, gdzie uczestnicy walczą na śmierć i życie, próbując uciec przed łowcami.

Inspiracje: Powieść ta stała się podstawą do filmu o tym samym tytule z Arnoldem Schwarzeneggerem, choć film znacząco różni się od książki.

5. Thinner (1984)

Fabuła: Opowieść o mężczyźnie, który zostaje przeklęty przez starą Romkę. Jego ciało zaczyna dramatycznie chudnąć, co prowadzi do szokujących konsekwencji.

Ciekawostka: To pierwsza książka, w której czytelnicy zaczęli podejrzewać, że Richard Bachman może być Stephenem Kingiem.

Dlaczego Stephen King korzystał z pseudonimu?

Każdy twórca ma swoje powody, by pisać pod pseudonimem, ale historia Richarda Bachmana jest szczególnie interesująca. Oto główne powody, dla których King stworzył tę tajemniczą postać:

1. Eksperyment rynkowy

W latach 70. i 80. wydawcy mieli restrykcyjne zasady dotyczące ilości publikacji przypadających na jednego autora. Stephen King był już wtedy niezwykle płodnym pisarzem, a jego książki wydawano co kilka miesięcy. Aby uniknąć „przesycenia rynku” i dać sobie możliwość eksperymentowania z tematyką, King stworzył Richarda Bachmana.

2. Ominięcie etykietki „bestsellerowego autora”

Stephen King chciał sprawdzić, czy jego książki znajdą odbiorców bez wsparcia słynnego nazwiska. Bachman miał być anonimowym debiutantem, którego sukces lub porażka zależały wyłącznie od jakości literatury.

3. Poszerzenie twórczych horyzontów

Jako Richard Bachman, King mógł pisać bardziej surowe, eksperymentalne powieści. Pseudonim pozwalał mu na eksplorację tematów, które mogły nie pasować do wizerunku „Stephena Kinga”.

4. Zabawa z czytelnikiem

King znany jest z poczucia humoru i uwielbienia dla literackich żartów. Tworzenie Richarda Bachmana było dla niego również formą zabawy i eksperymentu artystycznego.

Inni znani pisarze, którzy pisali pod pseudonimem

Stephen King nie jest jedynym autorem, który zdecydował się na ukrycie swojej tożsamości pod pseudonimem. W historii literatury znajdziemy wielu pisarzy, którzy z różnych powodów korzystali z takiego rozwiązania:

1. J.K. Rowling jako Robert Galbraith

Autorka serii o Harrym Potterze po zakończeniu przygód młodego czarodzieja zaczęła pisać kryminały pod pseudonimem Robert Galbraith. Chciała w ten sposób sprawdzić, czy jej twórczość odniesie sukces niezależnie od jej sławy.

2. Mary Ann Evans jako George Eliot

W XIX wieku kobiety miały trudności z publikowaniem poważnej literatury, dlatego Mary Ann Evans przyjęła męski pseudonim George Eliot, by jej powieści były traktowane poważnie.

3. Agatha Christie jako Mary Westmacott

Królowa kryminałów napisała kilka romansów pod pseudonimem Mary Westmacott. Chciała w ten sposób odseparować swoje eksperymenty literackie od gatunku, z którego była znana.

4. Lewis Carroll jako Charles Lutwidge Dodgson

Autor Alicji w Krainie Czarów używał pseudonimu Lewis Carroll, by oddzielić swoje matematyczne i literackie zainteresowania. W rzeczywistości był wykładowcą matematyki na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Richard Bachman: Dziedzictwo literackie

Odkrycie, że Richard Bachman to w rzeczywistości Stephen King, stało się jednym z największych literackich skandali lat 80. Prawda wyszła na jaw, gdy bystry księgarz zauważył podobieństwa między stylami obu autorów. King oficjalnie „zabił” Bachmana, twierdząc, że ten zmarł na „raka pseudonimu”. Dziś książki Bachmana są uznawane za ważny element twórczości Kinga i fascynujące spojrzenie na jego literackie eksperymenty.